Dutch Design Week en een wijze les

Vandaag vertrok ik met de trein naar Eindhoven om te kijken naar dutch design. Ik kan er wel naar kijken, soms ben ik op het jaloerse af, ik wou dat ik dat kon bedenken/maken/op de markt zetten. Van dichtbij weet ik dat het hele proces erg veel tijd kost en dat iets verzinnen niet zomaar meteen iets uitvoeren is.
Ik heb veel tijd doorgebracht in de nieuw geopende lokatie van Piet-Hein Eek. Niet zozeer omdat ik fan ben van zijn werk maar meer van zijn manier van werken. Ik heb niet alleen staan kijken naar meubels die af waren maar ook naar de enorme fabriekshal die gewoon doordraaide. Fascinerend!


Deze collage maakte ik van een 4 foto's die ik vandaag maakte, van objecten die ik mooi vind. Foto 1,2 en 4 zijn genomen in het pand van Piet-Hein Eek. Foto 3 is onderdeel van de etalageroute door de stad.

In de trein terug naar huis kon ik het gesprek volgen tussen 2 mannen, een van 26 en een van 65, ze kenden elkaar niet maar raakte aan de praat. De man van 65 kwam net terug van 17 dagen Blanes met een koffer vol met wijn. Onderweg terug naar Vlissingen waar hij al 7 jaar woont, sinds hij met pensioen is. De jongen van 26 studeert nog en was onderweg naar zijn ouders in Goes. Het gesprek ging over reizen, leven en genieten. De man vertelde aan de jongen dat hij altijd hard gewerkt had in de slagerij, geld verdient met hard werken, het was een Rotterdammer in hart en nieren (tot zijn pensioen dan, daarna werd hij Zeeuw). Op 58 jarige leeftijd stopte hij met werken en reisde ieder voor en na seizoen naar de Spaanse kust, al 7 jaar! Een maat van hem wilde wel met hem mee, als hij klaar was met werken. Afgelopen september ging de man bij hem langs, op zijn begrafenis.
De wijze les die ik mee kreeg, als je in de gelegenheid bent om leuke dingen te doen, doe ze dan, voor je het weet is het te laat!